In Barbarije 1 × €24,50Subtotal: €24,50
Reeds vele jaren vormen boeken over Suriname een belangrijk onderdeel van ons fonds. Onderstaande uitgaven zijn in Suriname te verkrijgen bij boekhandel VACO, Kersstraat 8 en Readytex Souvenirs and Crafts, Maagdenstraat 44, Paramaribo.
Op 23 november 1995 opende in het Surinaams Museum in Fort Zeelandia, Paramaribo, de tentoonstelling ‘Twintig jaar beeldende kunst in Suriname, 1975-1995’. In deze publicatie maken de samenstellers van de tentoonstelling destijds, een nauwkeurige reconstructie van de gang van zaken, gebruikmakend van tal van schriftelijke bronnen en foto’s.
The border dispute between Suriname and Guyana has its roots in colonial times. This book sheds light on the genesis of the border dispute based on historical documents, while outlining the policy followed by the government of the Netherlands regarding this issue and further focuses on relevant aspects of international law and hitherto underexposed, if not hidden, historical facts. The author hopes that this publication could contribute to a balanced assessment of the problem by both governments in their pusuit of a peacefull solution of the border dispute.
In dit boek kijkt Naarendorp terug op de bewogen jaren toen hij toetrad tot het machtscentrum van het nieuwe Suriname onder legerleider Desi Bouterse. Hij gunt ons een blik achter de schermen. Hij gaat tevens in op de diepere problemen die bij de totstandkoming van de hedendaagse Surinaamse maatschappij een rol hebben gespeeld. Met dit boek wil Naarendorp bouwstenen aanreiken in de discussie over de toekomst van het land.
Tijdens een viering van Keti Koti op 1 juli, liep beeldend kunstenaar Maartje Jaquet door haar geliefde stadsdeel, Amsterdam-Zuidoost, en vroeg enkele feestelijk uitgedoste mensen of ze een portret van ze mocht schilderen. In de loop van drie jaar kwamen er steeds meer portretten bij. Ze zijn gebundeld in dit boek: Ala Sma Tori, Keti Koti Verbeeld.
De belangstelling voor slavernij als onderdeel van de nederlandse koloniale geschiedenis is de afgelopen decennia enorm toegenomen. Instellingen, bedrijven, banken en het Koninklijk Huis laten onderzoek uitvoeren naar hun historische betrokkenheid bij de slavenhandel en slavernij. Bij deze recente onderzoeken bleef de rol van kerk en religie verrassend genoeg vrijwel geheel onbesproken.
Twintig jaar geleden interviewden journaliste Nina Jurna en de inmiddels overleden schrijver Clark Accord een groot aantal mensen in Suriname en Nederland over de doorwerking van slavernij in hun persoonlijke leven. Een kwestie die nu actueler is dan ooit. Jurna zoekt een aantal van hen opnieuw op en vraagt of zij inmiddels van mening veranderd zijn.
Seerie werd beschuldigd van vergiftiging en in opdracht van de directeur van Sinabo door twee basya’s onthoofd. Hoewel het boek de slavin Seerie als onderwerp heeft, is het in feite een in memoriam voor al die mensen die in slavernij hebben geleefd en van wie wij nooit de namen zullen kennen.
Voor het eerst bundelt een geselecteerd aantal bekende auteurs uit het Koninkrijk der Nederlanden en Suriname de krachten om gezamenlijk en vanuit vrijheid en onafhankelijkheid over het gemeenschappelijke en gevoelige onderwerp slavernij een kort essay of gedicht te schrijven.
Dit boek behandelt de ontstaansgeschiedenis van het grensgeschil tussen Suriname en Guyana op basis van historische documenten en schetst daarnaast het politieke beleid van Nederland met betrekking tot dit geschil, met aandacht voor relevante volkenrechtelijke aspecten en tot nu toe onderbelichte facetten. De auteur hoopt met dit boek een bijdrage te leveren aan een evenwichtige oordeelsvorming over deze kwestie met als uiteindelijk doel: de oplossing van het Surinaams-Guyanese grensgeschil.
Goma Weri is een veelzijdig boek over de Afro-Surinaamse klederdracht. Het is gebaseerd op een meerjarig onderzoek onder dragers en makers naar de beleving en techniek van deze bijzondere dracht. Persoonlijke verhalen, sfeervolle foto’s en anekdotes, afgewisseld met essays van verschillende deskundigen, geven een inkijk in hoe het dragen van de dracht iemand in staat stelt verbinding te maken met anderen, met het verleden en met de toekomst.
Het is het jaar 1678. De West-Indië vaarder Sint-Joris vertrekt vol goede moed met een lading Schiedamse jenever en een aantal passagiers richting Paramaribo. Ter hoogte van de Kaapverdische Eilanden slaat het noodlot toe: Algerijnse kapers enteren het schip en alle opvarenden worden in de boeien geslagen. Na een reis vol ontberingen verdwijnen de Hollanders in de wrede wereld van Moorse slavenhandelaren.
In deze autobiografie vertelt Mo Mohamed (1944) in eigen Caribisch Nederlandse woorden over zijn kunstenaarschap en zijn leven aan de zijkant van de samenleving in Aruba, Nederland, Curaçao, Suriname en Brazilië
Vanaf de bouw in 1672 van het ‘stadspaleis’ Herengracht 502 tot aan 1926 hebben er mensen gewoond die de belangen van de eigen familie als leidraad hadden bij al hun beslissingen. Amsterdam was een stad met twee gezichten: enerzijds toevluchtsoord voor onderdrukten en vluchtelingen, maar ook meedogenloos in haar streven naar macht en aanzien. In 1927 werd Herengracht 502 de ambtswoning van de Burgemeester van Amsterdam.
De familie Feith, bekend van de romantische dichter Rhijnvis Feith, hield als exponent van het Nederlands patriciaat eeuwenlang nauwkeurig haar stamboom bij. Dit boek vertelt het verhaal achter de familie Feith. Het toont de context waarbinnen de diverse generaties Feith hebben geleefd en hoe zij een deel van de Nederlandse geschiedenis mede hebben ingevuld.
De autobiografische speurtocht naar zijn multiculturele herkomst voert de auteur langs vier continenten: Europa, Azië, Latijns-Amerika en Afrika.
Jules Chin A Foeng (1944-1983) was een man voor wie één leven niet genoeg leek. Gezegend met een schijnbaar onuitputtelijke voorraad energie toonde hij als jongen al over een groot artistiek talent te beschikken. Na zijn tekenlessen bij Nola Hatterman ging hij op 17-jarige leeftijd naar Nederland om tekenleraar te worden. Terug in Suriname richtte hij drie kunstopleidingen op, vanuit de overtuiging dat Suriname op het gebied van kunst en cultuur op eigen kracht moest vertrouwen.
De jonge 45-jarige Republiek Suriname is ‘nog ver weg van een waarachtige democratie’. Tot deze conclusie komt de jurist mr. Gerold R. Sewcharan. Zeker in de afgelopen tien jaar zijn er veel ‘constitutionele aanvallen’ op de democratie en rechtsstaat gepleegd tijdens de NDP-regering van Desi Bouterse, de militaire dictator in de jaren tachtig. Sewcharan was als advocaat betrokken
bij het strafproces over de Decembermoorden van 1982. Volgens Sewcharans beschouwingen is Suriname een ‘schijndemocratie’.
Uitverkocht
De (vaak vergeten) geschiedenissen achter de meer dan honderd standbeelden, borstbeelden, gedenkstenen en meer van Paramaribo worden verteld vanuit de tijd waarin ze speelden en kleuren de stad met fascinerende verhalen. Nu voor het eerst allemaal beschreven in één standaardwerk.
Suriname was bijna driehonderd jaar een kolonie van Nederland. De grenzen, de bevolkingssamenstelling en de economie werden door Nederland bepaald. De gevolgen daarvan deden zich gelden tot na de onafhankelijkheid in 1975. Nederland kon en mocht zich niet onttrekken aan haar verantwoordelijkheid. In dit boek schetst Jan Pronk de manier waarop met die verantwoordelijkheid is omgegaan, de dilemma’s waarvoor politici stonden, de beslissingen die genomen werden, de fouten die gemaakt zijn en zijn eigen rol hierin.
Het tweede deel van Bouwen aan de Wilde Kust beschrijft de ontwikkeling van de civiele infrastructuur van Suriname vanaf 1945. Het gaat over de aanleg van landbouwpolders, over waterkrachtprojecten, de ontsluiting van het binnenland, het West-Suriname plan, de drinkwatervoorziening en ontwatering van Groot-Paramaribo, etc. etc.